šibal, šibalec m neúprimný, falošný, prefíkaný človek, figliar, huncút, lapaj, potmehúd; lotor, diabol; zlodej: ty listy su zradne, od wolaktereho ssibala z chitrosti wydané vestenice 1590; darmotlachowe, klewetnjcy, blazny, potrimiskowe, ritopasnjcy a ssibalowe dworske prjdawky su kob 1666; bezbožný a zlotrili ssybalowe byli zastarali cýzoložnicy sk 1697; kdo w žartoch weselech spusob prestupuge, teho ctny Aristoteles ssibalem menuge gv 1755; aesculator: ssybal, falessnjk; defraudator: oklamáwač, podwodnjk, ssybal ks 1763; deceptor: ssybal grp 1771; tento (švec) byl psysko weliký a ssibal od korene stn 1785; Joseph Stopter po nemecki chitro howori, gest ssibal weliky poniky 1786
• čim vetší šibal, tym vetší štestí sin 1678;
-ský príd: sudce, anyž darmy pohubenj, zlu wuly, ssibalskjm zradcuw osoczowanjm zachwacenj, nech rozsudcuge kob 1666; cavillatio: ssybalská reč, podwodná wu 1750; scurrilis: lehkomyslný, ssibalský cl 1777; diasyrticus: ussčiplawy, ssybálsky; veteratorius: ssybalsky ks 1763; (mládenec) swúg ssibalski žiwot oplakáwal vp 1764;
-sky prísl: podwodnie a ssybalsky z tymi, kterych dostati muože, zachaza bratislava 1618; astute: ssybalsky, lstiwe ap 1769;
-ka, -kyňa ž: syphilis: ssybalka ks 1763; ty zlobiwa ssibalkine a bohaprazna djwko, co tobe Eufrasia usskodila vp 1764; deceptrix: ssibalka pd 18. st;
šibalstvo [-í] s huncútstvo, chytráctvo, podvodnícky čin, podvodníctvo: hrich naziwa lakomstwi, ktere nicz gineho neni, nežli usilowani skrze fortiel a ssibalstwi nadobiti statkow tc 1631; ssybalstwy nic gineho neni než podwod skalica 1697; o, jazjku, jazjku, co ssybalstwj kugess? sk 1697; stáwa se, že žart wesely mnohemu osožy, tak pri žartoch y ssibalstwu zučili se mnozy gv 1755; panurgia: ssybalstwi; praestigia: ssybalstwo ks 1763; (diabol) spolu y ze wssem ssibalstwim gak prach od wetra zmizel vp 1764