rázga [rá-, ro-] ž dlhá haluz, vetva, prút: wsseczku ssiassowsku držawu kosily (obyvatelia) tam trawu a na razgach wozily do sweho chotara krupina 1691; palmes: winičny prut, winičná rázga; flagellum: prut, bič, razga; virga: metla, prut razga ks 1763